Γυναικείο Μπάσκετ."Ώρα ........."?

Έχοντας περάσει τα περισσότερα χρόνια ως προπονητής γυναικείων ομάδων,ακούγοντας και συμμετέχοντας σε συζητήσεις με ειδήμονες και μη, σχετικά με το παρόν και το μέλλον του γυναικείου μπάσκετ,είναι φυσιολογικό μια από τις πρώτες αναρτήσεις να έχει ως θέμα το γυναικείο μπάσκετ και το μέλλον του.

Πριν ξεκινήσουμε την ανάλυση γίνεται σαφές πως για όλες τις περιπτώσεις και καταστάσεις που θα αναφερθούν υπάρχουν πάντα εξαιρέσεις,που όμως υφίστανται για να επιβεβαιώνεται ο γενικός κανόνας.

Ξεκινώντας την ανάλυση πρώτος "σταθμός" δεν θα μπορούσε να ήταν άλλος από τους παράγοντες των συλλόγων. Τα άτομα δηλαδή που διοικητικά στελεχώνουν και υποστηρίζουν την λειτουργία τους. Χαρακτηριστικά αυτών των ατόμων αυτών είναι
ο άκρατος ερασιτεχνισμός ως προς τις υποχρεώσεις τους απέναντι σε παίκτριες και προπονητές,και ο επαγγελματισμός τους στην κριτική για το αποτέλεσμα,το "πρεστίζ" της ομάδος,και γενικότερα την λειτουργία της. Είναι τα άτομα που την περίοδο των μεταγραφών ψάχνουν για ταλαντούχες,νεαρές αθλήτριες,που να είναι "ελεύθερες" από τις ομάδες τους,και να μην έχουν οικονομικές απαιτήσεις. Είναι εκείνοι που κατά την αγωνιστική περίοδο προσπαθούν να αποφύγουν την εκπλήρωση των υποχρεώσεων τους απέναντι στις αθλήτριες και τους προπονητές,προφασιζόμενοι είτε την όχι καλή κατά την γνώμη τους πορεία της ομάδας,είτε διάφορα άλλα κοινωνικά φαινόμενα,όπως η οικονομική κρίση κ. α..

Το σύνολο των παραγόντων ενός συλλόγου αποτελεί την διοίκησή του. Τον δεύτερο κατά την γνώμη μου "σταθμό" στην ανάλυση του γυναικείου χώρου.
Πρέπει να φροντίζουν ώστε να διαθέτουν οργανωμένα τμήματα υποδομής,να έχουν μια συνέχεια στην παραγωγική διαδικασία νεαρών αθλητριών,και να αντιμετωπίζουν με επαγγελματισμό τις αθλήτριες της πρώτης ομάδας. Η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Είναι ελάχιστα τα σωματεία που παρέχουν στις αθλήτριες τους τα απαραίτητα:γήπεδο,επαρκείς ώρες προπόνησης,αθλητικό υλικό κ.α.Τα γυναικεία τμήματα παίρνουν από τις διοικήσεις ως ώρες προπόνησης ότι περισσεύει από τα ανδρικά τμήματα,πολλές φορές κάνουν προπονήσεις σε 2 ή και 3 γήπεδα σε μακρινές αποστάσεις. Οι αμοιβές των αθλητριών μισθοί-οδοιπορικά,δίνονται ανάλογα με την πορεία της ομάδας και για όσο διάστημα θεωρούν ότι η ομάδα είναι μέσα στους στόχους της, μετά είτε εξαφανίζονται,είτε προχωρούν στην αποπομπή υψηλά αμειβομένων αθλητριών από την ομάδα,είτε επικαλούνται το φιλότιμο των αθλητριών και προπονητών για να ολοκληρωθεί η αγωνιστική χρονιά. Για μεθοδευμένη οργάνωση των τμημάτων υποδομής ούτε λόγος να γίνεται. Είναι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού οι ομάδες που ασχολούνται με πρόγραμμα στην παραγωγή νεαρών αθλητριών.

Ο επόμενος και σημαντικότερος "σταθμός" είναι η Ελληνίδα αθλήτρια. Έχοντας δουλέψει με αθλήτριες όλων των επιπέδων από α1 μέχρι τοπικών κατηγοριών,είναι αναμφισβήτητη διαπίστωση ότι το ατομικό επίπεδο ικανότητας της Ελληνίδας αθλήτριας του μπάσκετ τα τελευταία χρόνια είναι ιδιαίτερα υψηλό. Εξαιτίας όμως των καταστάσεων που περιγράφτηκαν παραπάνω σύνηθες χαρακτηριστικό των αθλητριών είναι η έλλειψη επαγγελματικής-αθλητικής νοοτροπίας .Η απουσία επαγγελματισμού των διοικήσεων και των παραγόντων ωθεί τις αθλήτριες στην εμφάνιση αυτής της νοοτροπίας.

Τελευταίος "σταθμός" στο παζλ του γυναικείου μπάσκετ είναι ο ρόλος και η θέση του προπονητή.Αναλογα με τις συνθήκες εργασίας,που συναντά πολλές φορές ωθείται και δεν δείχνει τον απαιτούμενο επαγγελματισμό. Υπάρχουν βέβαια και οι περιπτώσεις όπου τα σωματεία καταλήγουν στην επιλογή προπονητών με μοναδικό κριτήρια τις οικονομικές απολαβές του. Όλα αυτά έχουν αντίκτυπο στην αγωνιστική λειτουργία των ομάδων.

Συμπεραίνει λοιπόν εύκολα κανείς από τα παραπάνω ότι το μέλλον του γυναικείου μπάσκετ στην Ελλάδα δεν είναι ευοίωνο.
Το να μπει κάποιος σε μια λίστα με τρόπους αντιμετώπισης ,μέτρα,ευαισθητοποίηση των απανταχού ειδημόνων,το μόνο που θα πετύχει είναι το να ανοίξει έναν φαύλο κύκλο.
Άποψη μου είναι πώς η αντιστροφή της κατάστασής μπορεί να αρχίσει μόνο από τις ίδιες τις αθλήτριες. Αυτό θα γίνει με το να ενδιαφερθούν οι ίδιες ενεργά για το μέλλον του αθλήματος και την προάσπιση των αρχών και των συμφερόντων τους. Τρόποι υπάρχουν,αρκεί να ενεργοποιηθούν.

Γιώργος Γιαννόπουλος
Basketball Coach